از خود ناراضی ...

ای زندگی تن و توانم همه تو
جانی و دلی ای دل و جانم همه تو

مارانیز لبخندی خواهد بود

شاید درراه است

شاید لحظه ای یادش رفته 

شاید...

شاید ...

زندگی سرشار از فرازو نشیب . یک جاهای نفست بند میاد از ترس ، اما گاهی اونقدر حالت خوبه که دردتو فراموش میکنی . به نظرم انرژی که ما بدنیا می فرستیم تعیین کننده اون ترس و حال خوبه ...

جاری شو سپردمت به جاده های رها
به عمقِ باران به روح آینه ها
ماییم و صراحتِ کهنه ی تازه شدن
ببین به چشمت زوال خاطره را

من و این بی زبانی
به راهی بی نشانی 

فرضم کن ستاره ای بر بامِ ترانه گفتن ♪
فرضم کن جوانه ای بیزار از خزانِ خفتن

جاری شو سپردمت به جاده های رها
به عمقِ باران به روح آینه ها
ماییم و صراحتِ کهنه ی تازه شدن
ببین به چشمت زوالِ خاطره را

کاش جا نماند از قطارش آرزویت
ای کاش پا بگیرد راهِ رفتن رو به رویت ♪